Tylko echo
pośród drzew
jesienią malowanych
stoi ławeczka
pustką ścielona
gdzieniegdzie
krzewy pokryte
zielenią
podszedłem bliżej
liście zgarnąłem
tyle lat
nas tu nie było
jakieś pięćdziesiąt
z hakiem
nieopodal jest przepaść
spróbuję
twoje imię zawołać
ciekawy jestem
czy echo odpowie
kto jabłonie przesadzał
chwila ciszy
odpowiedziało
Jadzia Jadzia Jadzia
no proszę
,,wywołałem wilka z lasu”
proszę usiądź ze mną
czas tak szybko płynie
pamiętam
w tym miejscu
pocałowałem ciebie
Autor Waldi
Komentarze (14)
Takich miejscach w takich chwilach ewidentnie tak
jest.
Takich miejscach w takich chwilach ewidentnie tak
jest.
rozczulasz...
garatuluję i zyczę kolejnych 50 lat w miłości:))
pozdrawiam;)
Takie miejsca sprawiają, że miłość wciąż ma ten sam
żar... Pozdrawiam Was kochani przyjaciele :)
Rozczuliły mnie Twoje wspomnienia są takie
piękne...pozdrawiam serdecznie.
Ładne wspomnienia
Pozdrawiam serdecznie :)
/gdzieniegdzie/
Ciepłe wspomnienia.
Pozdrawiam Waldi :)
Ah te wspomnienia, niech czas nic nie zmienia.
Kocgajcue sie całujcie przez następne 50 lat :)
Pozdrawiam
☀
Piękne rozczulające wspomnienie. Miłego dnia:)
ciepłe wspomnienie.
Mnie się Elka przypomniała.
Na ławce wyryte imię na obrzeżach serca.
Jadzia i pocałunek ust jej.
To trzeba pamiętać, piękno to.
Jak i ten wiersz.
Najbardziej mi się podobało kto jabłonie przesadzał
Jadzia Jadzia Jadzia rozumne te Twoje echo mnie nigdy
tak słuchać nie chciało jak mu krzyknąłem echo po
prostu odpowiadało echo echo echo i tyle jestem
zawiedziony a wiersz śliczny przez te metafory
...no to do następnego spotkania z echem! Za kolejne
50 lat.
Pięknie:))