tylko jak...

Jak zasnąć, kiedy zapach, który po tobie pozostał
wciąż moje zmysły rozbudza,
a delikatny powiew wiatru, jeszcze ciepłą od twoich rąk, mnie stopniowo ostudza.

Jak sobie poradzić z tęsknotą, na którą do dzisiaj jeszcze nie wynaleziono leku,
jak zapomnieć o pocałunkach, o których na samą myśl już dostaje wypieków.

Nie mam pojęcia, co powinnam zrobić, żeby lekko spać, gdy cię przy mnie nie ma,
bo na to wszystko znajduje odpowiedz tylko wtedy,
gdy mogę cię objąć dłońmi obiema;

kiedy wyczuwalne dla mnie jest bicie twego serca
- znacznie łatwiej mi to przychodzi,
choć chyba nigdy nie przyzwyczaję się do tego, że twój cień razem z tobą tak nagle odchodzi.

Początkowo tego nie dostrzegałam, bo -być może- za bardzo bałam się tej miłości,
lecz dzisiaj dziękuję za nią Bogu, bo moje ciało i duszę moją wyzwoliłeś z samotności.




-Józefina Litwin

autor

-J.

Dodano: 2011-12-18 12:03:34

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie