I tylko jedno...

I tylko jedno,
jedno pozwala mi usnąć!

Myśl, że wrócimy na te pola,
jesiennym złotem cały rok
posiane,
Na których słychać jedynie
ciche wróbli ćwierkanie
I szum drzew i wiatru szept
i o ciszę ich wszystkich nawoływanie
Boże! Jeśliż raj uczynił
to tylko, tylko tam!
gdzie dzień nie umiera, lecz ciągle świta
gdzie niebo na ziemię się leje
i śmieje się, że w złoć obfita
polana; co ją Aniołowie znają
tylko ci, co przed nią buty wycierają.

I tylko jedno,
jedno pozwala mi usnąć!

Myśl, że wrócimy na te pola,
i mieniąca się złoć dookoła
pokaże raz jeszcze, co w swym blasku chowa.

autor

taka)ona

Dodano: 2010-03-18 19:22:16

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie