I tylko jesień
Czas sypie srebrem i nie pyta,
ile w kieszeni jeszcze marzeń.
Na obelisku znów wyryta
kolejna pamięć. Świeca gaśnie.
Znowu wypełnią się alejki
sercem, co czasem i od święta...
Żale uciszy "na wiek wieków...",
by znów na co dzień nie pamiętać.
I tylko jesień - jak co roku -
w szeptach cichutkich wietrznych
modlitw,
złoto daruje tym, co w popiół...,
by spali cicho i spokojnie.
autor
magda*
Dodano: 2016-10-23 14:04:25
Ten wiersz przeczytano 1078 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
piękny wiersz Madziu :)
miłego dnia :)
Myślą jestem przy żywych, a pamięcią przy zmarłych.
Piękny wiersz, na ten ostatni, najdłuższy sen.
Pozdrawiam.
Znakomity wiersz, magdo. Zadumałem się. Pozdrawiam
Widać, że bardzo lubisz jesienną tematykę
Ten spokój stoicki pomimo smutku nie wyszarpuje łez i
o to zrozumienie jesieni chuda chodzi. Bardzo ma tak
+++
Piękny wiersz, Magdo, pełen takiej spokojnej, kojącej
zadumy.
Pozdrawiam :)
Przepiękna melancholia
Smutne nadchodzą dni i zadumy
Pozdrawiam Magdo
czas zadumy i refleksji :)
ślicznie:):)
Piękny wiersz Pełen zadumy i refleksji Pozdrawiam
Serdecznie.
piękny wiersz
spokojnej nocy
:) Znowu pomyliłam się w liczeniu. Miałam na myśli
przecinek na końcu szóstego wersu, dla zachowania
ciągłości wypowiedzi. Pozdrawiam:)
Piękna urokliwa jesień...w naturze i we
wierszu.....pozdrawiam
Ładny wiersz :)