Tylko moja
Znam krainę cudowności,
w której zawsze radość gości.
Brzoskwiniowo pachnie ziemia.
Mgła tęczowa fale spienia.
Wiatr frywolnie liście pieści
- w włosy moje wplata treści.
Splatam ręce z horyzontem
i zatracam myśli płonne...
Sięgam słońca, sięgam gwiazd
- ciało moje płonie...
Dobrotliwe krople deszczu
tulą kark i dłonie.
Czuję wiarę, czuję siłę
- odnajduję tu swój czas!
Nic nie boli.
Łzy wytarte.
Rozkosz ma spełnienia smak.
Na miodowej drodze pragnień
stoi przyzwolenia straż.
Tutaj serce moje tańczy!
Szczęście ma księżyca twarz...
Tą krainą jest mój sen
- jestem wtedy tam, gdzie
chcę...
czerwiec' 2004
autor
ada1
Dodano: 2007-07-10 08:18:19
Ten wiersz przeczytano 655 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Lekki, płynny rytm sprawia, że przyjemnie się czyta.
Wiersz pełen optymizmu i zapału.
wiersz jest śliczny,żeby można mieć takie sny,wcale
nie chciałabym się budzić i być w tej krainie cały
czas...