Tylko MY

Kroczę przez ogrody mroku
Poszukując najszybszej drogi do Ciebie
I nie liczy się już nic
Widzę jasno swój cel
na końcu ścieżki.
Nie obawiam się już przeszkód
okrutnych Gałęzi Niezrozumienia,
złudnego piękna Kwiatow Zła,
syreniego śpiewu Sennych Mar,
egzystencji, tych dla ktorych nie ma mnie
tych, którzy korzeniami spowijają me stopy,
tych, ktorzy ranią oczy, by krew spływała do ust

Skrywam się w cieniu swych myśli
by schronić się przed gradem złych słów
I bronie się atakując
Idąc pozukuję śladów nadziei
małych promyczków, Twojego uśmiechu
Już się nie zatrzymam, zaszłam za daleko
Nie pozwolę żadnej sile spowić mnie mamiącym pyłem
Dlaczego?
Bo jesteś Ty.
A ja będę kroczyć ku Tobie bez względu na to gdzie będziesz.
Odchylę nawet krzak kolącej jerzyny
po to tylko, by ujrzeć Twoj cień
Pozwole bluszczowi spowić me palce i usta
wtopić siebie całą w odmęty zielonych liści
po to tylko by ujrzeć Cię przechodzącego obok
Pozwole porannym promieniom słońca wypalic me usta
po to tylko by zobaczyć Cie uśmiechającego się

Ale jedno wiem - nie upadnę!
Dałeś mi krucze, czarne skrzydła
I one będą mi przewodnikiem, póki nie dojdę do Ciebie
i nie zostanę już na zawsze

Kiedy będę już w Twoich objęciach
wieczność spłoszona padnie na kolana przed nami, chyląc czoła
A nieśmiertelność wplącze się pomiędzy nasze rozgrzane ciała

I nie będzie już nic poza NAMI
Tylko MY...

autor

Ihyrunoa

Dodano: 2005-04-14 20:45:26

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie