I tylko my we dwoje
Pójdę sobie w nieznane,
przez pola, łąki dalekie,
po drodze odnaleźć miłość
i zaszyć się w cichym lesie.
Nazbierać kwiatów polnych,
siąść przy kwitnącym wrzosie,
albo z miłością nazajutrz,
przejść się boso po rosie.
Słoneczne promienie zaszepczą,
wciąż szumieć będą drzewa,
zanucisz mi moją piosenkę,
wiatr włosy będzie rozwiewać.
Przecież to takie miłe
ta odrobina szczęścia,
ja i ty w leśnej głuszy,
tyle nam tylko potrzeba.
I tylko my we dwoje,
z daleka od ludzi i świata,
zakochani w przyrodzie,
w sobie na długie lata.
autor
Ola
Dodano: 2014-04-29 17:22:05
Ten wiersz przeczytano 2995 razy
Oddanych głosów: 91
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (91)
Też chcę biegać po łąkach pełnych kwiatów. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem Oleńko.
Przepiękny wiersz Olu. Moje klimaty.Pozdrawiam
cieplutko.
Miło , zamknę po pracy:-) :-) oczy. Miłego Motylku
Piękny romantyczny "motyl".Nic tylko zamknąć oczy i
marzyć.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Cudnie rozmarzony zabrał mnie w swoje strony...
Uśmiechy Oluś :))
Piękny :)
Pozdrawiam Karolu.
Miłego Oxyvia
Teraz jest super w moim odczuciu. Bardzo mi się
podoba.
Niby takie łatwe to szczęście, niby tak niewiele
potrzeba, a jednak tak rzadko udaje się je zbudować
ludziom. Taka jest "podskórna" wymowa Twojego wiersza,
pozornie leciutkiego jak piosenka o marzeniach.
rozmarzyłem sie - Tylko we dwoje
pozdrawiam
Dziękuję Andrzeju.
Pozdrawiam Bingo
tylko we dwoje
ładnie
tylko we dwoje
ładnie
:)
jak nie ma monitoringu to czemu nie! bo później
puszczają na You Tube:)
w pracy:)Andrzeju:)