I tylko w powietrzu...

Wystarczyło jedno spojrzenie
i wszystko jasne...
Kochanie, czego się boimy?
Żadne z nas nie waży się zbliżyć
Gdzieś pomiędzy krzyczy przepaść
A ja wciąż czuję to samo,
tak samo i tylko do ciebie
Widzę coś, co mnie przeszywa
na wskroś i odbiera oddech
Kochanie, nietrudno to wyczuć
Powietrze jest przesiąknięte miłością,
a my rozmawiamy tak chłodno...
Ktoś musi to przełamać,
bo inaczej zawsze będę myśleć o tym gorzko.

autor

gwen

Napisany: 2008-01-17 Dodano: 2008-01-17 13:24:51

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie