...tylko z punktu widzenia...

kiedy z życia coś ulatuje
ptakiem nie jest dymem
ni obłokiem co w spojrzeniu
zapomnienie rodzi tęsknotę

też kobieta nie jeden mężczyzna
z namiętności płynie niczym miłość
wciąż owocu rozkosznego pragnie
w słowie Kocham Ciebie jak strawę

też miłość zraniona czy szczęśliwa
owocu apetycznego wciąż potrzebuje
w słowie Kocham usta chce czuć
kochany dotyk jak taniec czy muzykę
wyśmienitą niczym strawa o każdej porze
nawet gdy się mówi NIE już dziękuję

i jakby nie spojrzeć w każdy rok życia
załamanie serca czy pęknięcie występuje
dopóki ktoś je nie rozkocha lub zszyje
gojąc ranę jak czystość osobistą
tylko bez kluseczków bo drażnią ciało

i tak z punktu widzenia
do punktu odniesienia
kiedy barwą światła jest miłość
tak zaćmienie jego daje noc
niczym zapomnienie pięknej chwili
gdzie słowem już się nie pragnie
a ciałem ciała - jak tęczowego promienia...

autor

nea

Napisany: 2016-06-28 Dodano: 2016-06-28 21:27:45

Ten wiersz przeczytano 860 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Toniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie