I tylko serce
maj dzisiaj taki zapłakany
promień śpi w kołdrze z szarych chmur
w galerii myśli -wciąż zaspanych-
hiobowych wątków szorstki mur
kawa naciąga cierpkim smakiem,
biel filiżanki jak ten duch
wszystko się zdaje jakieś miałkie
pośród rozlanych kropel dżdżu
ogród zatonął w tonach smętnych
kiście wisterii ronią łzy
i tylko serce letnio tętni
w nim nie ma deszczu - jesteś ty.
autor
magda*
Dodano: 2020-05-14 10:16:59
Ten wiersz przeczytano 1579 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
metaforyczny i przez to ... przenosi w świat
melancholiczny
Szczęsliwcem jest ten - wybrany, ktory znalazł miejsce
w tak pięknym sercu i wierszu.
Pozdrawiam Madziu*:)
Romantycznie i pięknie piszesz Magdo o wielkiej i
trwałej miłości.
Serdecznie Cię pozdrawiam.
Przepiękny wiersz Madziu :)
Pozdrawiam cieplutko :)
Ładna melancholia.
Pozdrawiam
Przenośnie są niczym woda na młyn dla wiersza.
Potrafisz je wydobyć.
Pozdrawiam serdecznie :)
Przecudności w tym utworze. Fruwają metafory, a puentę
kupuję :)
Oj jaka to prawda o dzisiejszym dniu :)
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Nie istotne jaka pora roku, zawsze ktoś kochany jest w
naszym sercu.
ładny wiersz.
Pozrawiam +
Wiersz bardzo piękny ...a ja piję kawę ... ile się da
i kto da ...moja żona przyjaciel sąsiad sąsiadka ...a
przecież wolę herbatę ...
,, w nim nie ma deszczu - jesteś ty." to jest piękne
...
A ja jade pociagiem popijam sobie kawe i delektuje sie
Twoim wierszem,piekny jest...:)
Rzeczywiście (nawet pomijając koronawirusa) maj mamy
jakiś taki aspirynowy. Ale to co w sercu zawsze jest
ważniejsze od tego, co za oknem...
Końcowe wersy jednak optymistyczne...
Pozdrawiam :)
Maj nawet zimny i deszczowy jest cudowny...z
przyjemnością przeczytałam...pozdrawiam serdecznie.
Zapłakany maj, zmarznięte begonie. Dobrze że kwitną
bzy. I kasztany. Nadzieja w nich. Pozdrawiam@