Tylko sie nie budz.

W nitkach pajeczyn, co pachna mimoza,
w walcu teczowych lisci,
stapam ostroznie, do snu sie wkradam,
byc moze jesienia sie zisci?

Sukienka moja przedziwnej barwy,
z tiulu mgly rannej utkana,
nie kryje ciala przed tchnieniem wiatru
rozkosza powiewu wstrzasana.

W sen twoj sie wtulam, muzyka mi plyniesz,
kluczem zurawi, melodia swierszcza,
tylko sie nie budz i nim przeminiesz
zostan jesienia mojego wiersza.

autor

Maeuslein

Dodano: 2006-10-03 00:00:34

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 50

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie