Tylko ty!
To ty mi pomogłaś gdy byłem sam
przyjełaś mnie jak swego brata
Teraz wiem że tylko ciebie mam
i chcę być z toba do końca świata
pomogłas mi się podnieść gdy byłem na
dnie
uniosłaś me ramiona, chwyciłaś mnie za
rękę
nie wiem czy to nie był sen, bo tak jest
tylko we śnie
lecz to napewno byłaś ty, to właśnie ty
pokonałas mą nękę
Ciarki mnie przechodzą, gdy pomyśle że
odejdziesz
lecz nie rób mi tego proszę, bo znów stoczę
się na dno
I kto mnie wtedy podniesie na duchu, no
powiedz mi kto?
Wiem że tak nie postąpisz i gdy upadnę to
do mnie podejdziesz
Nie wiem co bym bez ciebie zrobił, napewno
bym sie załamał
Bo moje życie bez ciebie, to jak studnia
bez wody
Bez ciebie bym zginoł marnie, przeżywał bym
okropne męczarnie
Ale ty jesteś wyrozumiała, Jesteś zawsze
przy mnie, kochanie ty jesteś wspaniała!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.