Tylko Ty

Po drodze której idę
potykam się o wyboje
a Ty jak dobry Ojciec
prostujesz ścieżki moje


Nie pozwalasz iść naprzód
tam gdzie urwiska i skały
nie widzisz lub nie chcesz widzieć
ze jestem niedoskonały

Pozwalasz mi się wyciszyć
troski zostawić za progiem
bym mógł już tylko sercem
rozmawiać ze Swoim Bogiem


Tylko Ty w głuchej ciszy
w myśli się wsłuchać umiesz
i jak nikt inny na świecie
milczenie moje rozumiesz

autor

renia

Dodano: 2007-01-16 10:30:51

Ten wiersz przeczytano 686 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie