Tym,których udało mi się wzruszyć
poetom,czytelnikom, i tym po środku
Dobrze, źle, czy po omacku
jakże pisać się powinno
by nazwali Cię poetą,
byś mógł wzruszać kazdą winną?
Planowałam dawno sobie,
w końcu przestać się przeklinać.
Setnym wierszem to opowiem!
lecz nie mogłam się powstrzymać.
Zawsze chciałam być poetą,
z wiatrem słowa kraść powietrze.
Kłamać,prosić i przebaczać,
pędzić w rymów pełnym metrze..
Jakże wielce się zdziwiłam!
Łatwo wcale wsiąść nie było.
Nikt nie mówił o zasadach,
bez nich słowo zwiędłe gniło.
Warto było błądzić ciągle,
by zaczynać wciąż od nowa.
Gorzka kawa słodką wonią,
gdy się czyta Wasze słowa!
Liczba sylab,interpunkcja?
Dla mnie najpewniejsze w świecie:
Być poetą znaczy wzruszać,
z resztą...
sami o tym wiecie.
;)
dziękuję za docenianie moich błędów i niepoprawności!
Komentarze (7)
Być poetą znaczy wzruszać-piękne to porównanie-wiec
przeczytaj by porównać moje "Powołanie"
oj, wiemy, wiemy :-) faktycznie w poezji (moim
zdaniem) najważniejsze jest czy potrafi wywoływać
emocje, skłaniać do refleksji :-) fajny wiersz :-)
(zastanawiam się, czy nie powinno być "zresztą")
pozdrawiam :-)
Jakże trudne zadanie z którym ciągle musimy się
borykać. Wzruszać do łez. Pozdrawiam Serdecznie:-)
Stanęłam pośrodku jak ta żaba na łące i nie wiem w
którą ruszyć stronę. Jedno mi na myśl przychodzi -
przecież się nie rozerwę :))
I chwała tym, którzy potrafią sercem czytać pezję.
Pozdrawiam ciepło!
Wspaniałe! Jak dla mnie czytając teraz, wiersz podoba
się po całości. Poetą nie będziesz. Poetą jesteś już w
tym wierszu wytryskując nam do przeglądarek ten
wiersz. Pozdrawiam.
nic dodać nic ująć ...choć przez krytykę człowiek
lepiej piszę ...pozdrawiam ciepło