Z tysięcy jedna
Na niebach moich dywany latające.
Czekają tylko na znak palca,
bym smutek świata mógł zakręcić,
w rytmie tak radosnego walca -
Colas Breugnon.
Chciałbym też, za pomocą czarów,
radością życia móc zarażać,
dywany z niebios u stóp twoich,
kłaść, by im miękkość mchu układać,
dać upust snom.
Magicznym gestem wskrzesić uśmiech,
przygasły w smutkach codzienności,
poprosić nimfy złotouste,
by promień światła znów oświetlił
drogę ku dniom...
twoim.
autor
Predator57
Dodano: 2021-01-23 23:34:09
Ten wiersz przeczytano 2299 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Bo to prawda, że pięknie napisałeś.
Baśniowa poezja.
Piękna opowieść.
Pozdrawiam
Super, "Kubusiu". Bardzo na tak:)))
Tylko mnie nie zabij, plizzz...
https://staremelodie.pl/piosenka/238/Bajki
Bardzo dobry wiersz... chylę czoła.
Pozdrawiam serdecznie
poezja...
pozdrawiam sedecznie:)
Niezwykle romantyczny wiersz...piękna poezja :)
pozdrawiam
Miało być /rytmię/ czy /rytmie/?
Ona powinna być zachwycona :)
Pozdrawiam :)
Wiersz.
Nareszcie znalazłam -
https://www.youtube.com/watch?v=LnPDsUxLubU
Prze-Miłego dnia :-)
Piękny wiersz. Poezja.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie dla tej jedynej.
Piękny wiersz, dobrej niedzieli życzę :)
O, tak - ten walc bardzo się różni od innych... jest
jak Twój WIERSZ.
Dobrej nocy, POETO :)