* * *

tętno, rytmika...ciekawie, choc o jedno ,,I" za dużo:)

Dzisiaj trafiam na wiersze perełki:)))))Dziękuję,że
mogłam to przeczytać:))))))

Bardzo ładny i ujmujący ten Pana wiersz.Pozdrawiam

To prawda, miło jest zajrzeć tutaj.
Podoba mi się i to bardzo.
Pozdrawiam:)

I znów do Ciebie zajrzałam,bez blagi warto było:)))

ciekawa refleksja ;)) pozdrawiam

Odebrałam Twój wiersz, jak gorącą modlitwę.
Piękna.
Ciekawa jestem dalszych wierszy:))

misiaala: ależ tak! "przywróć rozkoszy szczątki
umarłych" to tyle co wskrześ z martwych, bo przecież
życie to rozkosz. Czyż nie?...

I dał...

Wiersz stary, ciekawy, ale zastanawia mnie dlaczego?
"I przywróć rozkoszy szczątki umarłych,"
do rozkoszy - myśli o umarłych?
Witaj w gronie...

Tak. To był smutny czas, ale to też moja młodość /dziś
mam 50-kę/. Ale wcale nie czuję! :))

Trzeci utwór, a ja już lubię Cię czytać.:)
PS. Lata 80-te - pozwoliłam sobie odczytywać w
określonym kontekście...:)