P r z e k a z
wystrzelona w
przestrzeń wiązka
przenika przez
skumulowane
gęste obłoki
rozpostartych chmur
docierając do ciebie z
oddali
w ślad za nią jak
cień
z prędkością światła
podąża
cząstka mojej
osobowości
jest - teraz w tobie
czujesz jej podmuch jak
oddech
a blask jak
spojrzenie
ten przekaz to moje
istnienie
w nim wszystkie myśli i
słowa
to co moim jest i
twoim
chwila jak mrugnięcie
powiek
staje się naszym
udziałem
łącząc dwa wymiary
jak dotyk dłoni
czuły pocałunek
a wszystko zawarte
w tej jednej wiązce
światła
pędzącej z zawrotną
prędkością
do miejsca
przeznaczenia
22.10.2003.
kazap
Komentarze (33)
Bardzo dobry wiersz na temat istnienia i
telepatycznego przekazu!
Pozdrawiam:)
witajcie i dziękuję za waszą obecność
u mnie - miłego dzionka - pozdrowionka
Kosmicznie, telepatycznie:)
Ciekawy przekaz, Karolu:)
Pomysł ciekawy i sympatycznie napisany.Dobrze się
czyta.
Wow! A teraz nowa zmyłka, hehe...
Byłem przekonany, że tekst ten dotyczy, kwestii
opieszałości Poczty Polskiej, a tu taka niespodzianka,
o jeny...
Cudowny! Ukłonik. :)))
Ty nie jesteś cząstka osobowości, ty jesteś
wielocząstkowy jak snop ostrego światła.Podmuchy
którymi wysadzasz stare i dajesz nowe.
Czytać ciebie można od środka, od końca-zawsze
znajdzie się finał,rzecz znacząca
Pozdrawiam ciebie miło i serdecznie, jak to wśród
przyjaciół
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam.
ladny wiersz-pozdrawiam serdecznie
jak filozoficznie...
Piękne dzięki za wszystkie komentarze.
Dobranoc :-) Pozdrowionka
Piękny, ciepły, pełen miłości i nadziei wiersz.
do miejsca przeznaczenia ...
coś w tym jest ...
bardzo dobry wiersz - pozdrawiam:-)))))
Z przyjemnością przeczytałam... Ukłony :))
dobrze, że ona jest chociaż w tej samej galaktyce -
wtedy ten przekaz dotrze do niej z prętkością światła
w ciągu kilkudziesięciu lat
pozdrawiam g.astronomicznie Karolu
w tej jednej wiązce myśli... Twoich myśli, które mkną
ku... Niej... od lat :) pozdrawiam Cię, Karolu :)