***

Bardzo ciekawy... Pozdrawiam :))

Witaj, często zapominamy ze nie jesteśmy ptakami, choć
serce pragnie sięgnąć szczytu miłości, wiersz ma w
sobie taki coś....pozdrawiam.

interpunkcja jest dla mnie znana. Dla wyglądu ogólnego
tekstu, postanowiłam rozdzielić przecinki i kropki
spacjami. Aby to co napisane w strofie nie uciekło a
zostało w myślach. Dziękuję , za przeczytanie moich
"wypocin". Życzę miłego dnia.!

bardzo ładnie i poetycko :) pozdrawiam

Dobry wiersz. Dociera do duszy.
Pozdrawiam

Kolejny świetny wiersz:))
Powodzenia przy następnych życzę, weny równie
udanej:))

Pozdrawiam:)

bardzo dobry wiersz, bardzo mi się podoba,
Miłego

Historia, która jak sądzę nierzadko zdarza się w
życiu. Okrutny ten właściciel złotej klatki. Z uwag
technicznych: spację dajemy po znakach
interpunkcyjnych, a nie przed.
Miłego dnia.

z tej zlotej klatki dawno bym sie wyrwal pozdrawiam :)

lepiej spróbować latać niż tkwić w złotej klatce jak
niewolnica, pozdrawiam

Złota klatka, zawsze pozostanie tylko klatką.
Czasami dobrze wyrwać się z takiej klatki.
Wiersz odbieram pozytywnie.

Nie ma nic bardziej okrutnego niż dać nadzieję,
bezpieczeństwo, a potem je tak wydrzeć..
Poruszający tekst.
Pozdrawiam.

dziękuję serdecznie za pozytywną opinię . Równiez
pozdrawiam

Pięknie zakończyłaś - nie było jej dane urodzić się
ptakiem.Nie ma nic gorszego jak miłość zamykać w
klatce karmić obłudą i fałszem.Kiedy raz z niej
wyjdzie zobaczy świat realny nigdy już nie
wróci.Pozdrawiam z zachwytem przeczytałem.