Utracony skarb
Szybko minęło...
To co było miłe i piękne
Chwile ulotne jak wiatr
Niczym marzenie sennne
Przyjaźnią nazwane
W sercu i we wspomnieniach
Głęboko schowane
Były i prysnęły
Jak bańka mydlana
Bo zabrakło wiary
Szczerości i zaufania
Teraz pozostaje jedynie
Pustka ...
Nie do wypełnienia
Po stracie
Prawdziwego przyjaciela
autor
Constansia
Dodano: 2013-09-03 15:00:30
Ten wiersz przeczytano 726 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo smutno.Pozdrawiam.
Smutno... Uśmiechy :D
mi to pachnie miloscia a nie przyjaznią pozdrawiam