?
W mojej głowie tylko Chaos,
żyć się nawet odechciało,
wszystko na raz w koło biega,
każde słowo, każdy przekaz,
każda myśl, każdy czyn,
jak zamienić mam to w rym,
by trafiło choć w jednego,
chcę tą prawdę wyciąć z tego
i zrozumiał jeden człowiek,
stworzył postać mej osoby,
żadne kłamstwo, fałsz, nieprawdę,
niech mi powie jak odgadnie,
niech nie będzie miły, miękki,
niech tą racje da do ręki,
może wtedy ja zrozumie(m),
bo na razie nic nie umiem,
nie potrafię złożyć w całość,
by to jakość smakowało
jak na razie to odtrąca,
krzywi miny i jak koszmar śni po nocach.
To historia jest psychiczna,
nawet nie wiem, czy dziedziczna,
czy nabyta gdzieś po drodze,
niech ktoś powie i pomoże ,
może starczy mała iskra,
czy pomoże tego nie wiem,
na tą chwile mam nadzieje.
Teraz tylko tym się karmi(ę),
póki całkiem nie upadnę.
Komentarze (5)
Też czuję taki chaos! Ukłony 'D
Zamiast znaku zapytania Wpisałabym "Gonitwa myśli", bo
wiersz moim zdaniem jest o poszukiwaniu zrozumienia
dla siebie i swojej twórczości. W dziewiątym wersie
zamiast "i" czytam "by". Popraw sobie literówkę w
"zrozumiem". Uciekł ogonek z "karmię". Miłego dnia.
Nie lubię jak wiersz nie ma tytułu:(
Co do wiersza spoko,z dużym żalem pisany i smutkiem...
Niepoukładane myśliw:)
Zaciekawił :) Każdy ma takie rozterki.
"by trafiło choć w jednego,
chcę tą prawdę wyciąć z tego
i zrozumiał jeden człowiek, "