E w o l u c j a
na początku była cisza
nauczył się jej słuchać
a kiedy stała się jego cieniem
usłyszał jej głos
nauczył się z nią rozmawiać
spacerując drogami tęsknoty
oczekuje w milczeniu
dzisiaj stała się jego przyjacielem
w jej towarzystwie nie odczuwa
samotności
wspiera i nastraja pozytywnie
wzmacnia duchowo i koi w cierpieniu
stała się częścią jego życia
bez niej straciłby sens
nadzieję i cel podążania
byłby tylko kroplą
w mętnej kałuży codzienności
znikając w upalne południe
kiedy dotrze do celu drogi
także będzie jego towarzyszką
04.08 – 05.08.2012.
Komentarze (43)
ilona86 - cisza jest wokoło nas - tylko nie taka jaka
oczekujemy - pozdrawiam
andrew wrc - dziękuję ze dostrzegasz inność refleksji
- pozdrawiam
NocnyWilk - serdeczne dzięki
pozdrowionka
Dobrze napisane :)
tak...niezwykły refleksyjny wiersz:) pozdrawiam Karolu
Cisze odnalezc jest trudno w tym hałaśliwym swiecie...
zefir - bardzo dziękuję - pozdrawiam
Tesss - Tereso - serdeczne dzięki
pozdrowionka
Warszawianka - Halinko - bardzo dziękuję za tak ciepłe
pozdrowienia - tak cisza to taka nasza ludzka Ewolucja
- wiele zmieni - dziękuję za twój bardzo konstruktywny
komentarz - dziękowności
ichna - dzięki - pozdrawiam
pozdrowionka
refleksyjnie ,trafnie,pozdrawiam
To nie takie proste znaleźć ciszę i spokój w sobie,
ciągle coś zaprząta nasz umysł. Miłego dnia Karolu :)
Dzień dobry Karolu
Dziękuje Ci bardzo, za odwiedziny u mnie na moim
Profilu i za wszystkie miłe z Twojego serca płynące
pozdrowienia, jak i za stosowne komentarze pod moimi
Prozami. Również sercem życzę Tobie miłego i
słonecznego dnia, w spełnieniu miłości z mocą radości
w codziennym życiu, o każdym jego czasie...
Najbardziej dziękuje, że Jesteś! Halina
To prawda, że cisza to prawdziwa "Ewolucja" Którą,
doskonale znam z własnych życiowych doświadczeń.
Potrafi człowieka całkowicie zmienić, w nieodwracalny
sposób i nawet, gdyby człowiek chciał być taki jak był
kiedyś, nie jest to już możliwe. Bardzo mądry i
refleksyjny wiersz, oparty o rzeczywiste realia
życiowe, które są mi bardzo bliskie...
Pieknie Karolu , jak zwykle.
Pozdrawiam serdecznie.
Niezwykly wiersz pozdrawiam
justyn55 - pięknie to ujmujesz tak ma swoja melodię i
nutę - pozdrawiam
PanMiś - Arku - skoro tak to widzisz okey - dzięki -
serdeczności
kasztanowiec - zdecydowanie zgadzam się z Tobą jest
częścią naszego jestestwa - pozdrawiam
Celina Ślefarska - to prawda cisza jest lekarstwem i
ukojeniem nawet na pustyni - ale i jak mówisz także i
zabija niestety
pozdrawiam
dziękuję że mnie czytacie
oraz za wszystkie komentarze
dobrej i spokojnej nocy
pozdrowionka
Kiedy zabrniemy zbyt głęboko w sprawy doczesności,
warto na trochę pójść na przysłowiową pustynie i
zajrzeć w głąb siebie. Cisza- czasem jest lekarstwem,
ale bywa, że może zabić, gdy zbyt długo trwa:)
Cisza daje sie oswoic i mozna za nia tesknic
..pozdrawiam
Cisza, jako substytut nicości. Bardzo ładnie Karolu.
Pozdrawiam Cię serdecznie
Mówią że cisza ma swoją melodię...w sercu ,pozdrawiam.