***

głos na skórze
podrażnia ją niedelikatnie
wkłuwając i budząc
śpiące strudzone fibryle

krzyk nocy
późnej
hedonistów
szczęśliwych

piękne historie
nie muszę być smutne

piękno potrafi być długo
tylko trzeba je przykryć puchem
odejść póki czas
zamrozić kolory

przeczekać nieład
zrozumieć przebłyski
uciechy lekkości
bytu

kiedy zapomniane było
wszystko co ziemskie
nieistotne
na kilka sekund

powróci
jak welwetowy sweter
buntownika starego pokolenia
na ramionach młodych

ten wstrząs
spazm
z pierwszym deszczem wiosny
zjeży włosy

znów oddech na karku
rano przypomni światu
że wyszedł z marazmu

autor

Karol Szulc

Napisany: 2011-02-02 Dodano: 2015-05-10 07:25:40

Ten wiersz przeczytano 664 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie