D A W N E W I O S N Y
Wracam w ślady mej młodości
w dawne wiosny zapomniane daty
pod błękitne niebo uciech i radości
kiedy naturalne miała szaty
Do krainy kiedy kwitły już kaczeńce
w marcu wirowały bocian szpaki czajki
z kwiatów i sitowia młodzież wiła wieńce
śpiewy ptaków niby z bajki
W stawach zalewiskach żab bez miary
ryb błyszczących w czystej wodzie
ponad tańce ważki i komary
witające wiosnę sercem w zgodzie
Rolnik siał na polach jare zboże
orną ziemię oczyszczały ptaki
echo niosło szczęść wam boże
dla produkci plonów znaki
Dzisiaj idzie wiosna zapłakana
o minionych latach marzy
z szat natury obszarpana
łzy spływają jej po twarzy
Jakże może być radosna i wesoła
z obowiązku nadal kwiaty sieje
o ratunek do wolności woła
kiedy wiatr zachodni nam szaleje
Posmutniały z wiosną pola krzewy drzewa
Zapłakała w morzach rzekach woda
wiatr z resztkami ptaków z żalem śpiewa
SZKODA DAWNYCH WIOSEN SZKODA.
10. 02. 2017 autor Wals
Obserwuję naturę, uwieczniam kamerą i aparatem fot, jeżeli człowiek się nie zbudzi do ratowania darów natury zginiemy
Komentarze (37)
Dawne wiosny miały swój urok i klimat, możemy je
wspominać i wplatać między wersy.
Zgadzam się z puentą wiersza.
Pozdrawiam serdecznie Bolesławie.
Panie mariat dziękuję za uznanie i
spostrzeżenie płaczu wiosny z naturą, jakie mają
wyrządzone szkody przez pazernego polityka do korony
i fortuny, w pominięciu zdrowia,
i praw człowieka do godnego życia.
W ubiegłym roku na wiosnę poszukiwaałem po lasach
ptaków, po
stawach, zalewiskach, bajorach żab, by by nagrać
kamerą /żab nie spotkałem, natomiast ptaków ani 1/3
w stosunku do lat minionych 1950-196o. Słowika
ostatnio podziwiałem nad potokiem rzeki Wiar przy
łapaniu pstrągów 100 szt i więcej za kilka godzin, a
obecnie rzeki zatrute śmieciami i chemikaliami zostały
wyniszczone. Lasy tną bezlitośnie, mimo alarmowych
protestów do rządu, od kilku lat sprawa jest odkładana
jako mało ważna. Odnośnie młodzieży,
młodzież jest obciążona zbędnymi naukami, a historia
prawdzia murem zasłonięta jak w moim wierszu "60 tat
urwany film".
Równocześnie wielkie dzięki wszystkim komentatorom za
miłe wypowiedzi, jak również czytelnikom.
Pozdrawiam
Ileż prawdy Panie Bolesławie zawarł Pan w 2 ostatnich
zwrotkach, ileż esencji tu zebrano, a w tej
przedostatniej =
"Jakże może być radosna i wesoła
z obowiązku nadal kwiaty sieje
o ratunek do wolności woła
kiedy wiatr zachodni nam szaleje"
dobitnie podkreślone, co i kto tu miesza i dyktuje,
ale nasza biegnąca za chlebem młodzież, tego nie
dostrzega i nie czuje.
I my starzyki, też tylko możemy wiersz napisać i
czasem zakląć siarczyście, ot i tyle.
Piękną wiosnę opisałeś, też takie pamiętam. Woda w
rowach wiosną wydawała się rzeką, tworzyły się różne
strumyki. Mało jest kaczeńców, kiedyś żółciły się
łąki. Dziękuję za komentarz, szkoda że już nie możesz
na nartach:( ja nigdy nie miałam ich na nogach, zuch z
Ciebie chłopak:)
Serdecznie pozdrawiam:)
Piękny, wspomnieniowy wiersz! Pozdrawiam!
Smutne, ale prawdziwe :) Szkoda dawnych wiosen, choć
sam jestem bardzo młody :) Pozdrawiam serdecznie +++
bardzo ładnie i ciekawie
serdecznie pozdrawiam
Ładnie Wals2, tylko podziwiać.
Miłego dnia.
Pozdrawiam serdecznie:)))
I ja z nostalgią wspominam wakacje na wsi, źniwa łąki
zielone jezioro.Jazdę do stodoły na drabiniastym
wozie. Jesteśmy z Tobą Wals2. Pozdrawiam serdecznie.
Przepiękne wspomnienie dawnych wiosen. Cywilizacja i
ludzie
psują naturę.Może kiedyś jednak
przyjdzie opamiętanie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj,
dziękuję za życzliwość dla mnie i mojej 'walentynki' -
niech się spełnią.
"Nie wróci już beztroski czas...".
Zewsze mnie martwi, gdy ludzie w moim wieku nie mogą
pogodzić się z rzeczywistością.
A przecież niema innego wyjścia jak szukać pociechy -
mimo wszystko.
Z tą nadzieją pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia.
też pamiętam takie wiosny
wychowana byłam na wsi
klekot bociani, kumkanie żab
a teraz hałas i samochody
pozdrawiam:)
ładny nostalgiczny wiersz i rozumiem tęsknotę -
serdeczności dla mojego ulubieńca :)
Piękny wiersz Z ogromną przyjemnością przeczytałam
Tak to prawda że inne są teraz wszystkie cztery pory
roku
i mam nadzieję że ludzkosć się opamięta zanim złamie
gałąź na której siedzi
Pozdrawiam serdecznie :)
to prawda szkoda dawnych wiosen .. i słońce mniej
prażyło po deszczu cieplutko było ...