***❤
Biały puch kolory odkrywa
od fioletu zieleni złota
stęczowiało serce i głowa
skąd się bierze więc ta tęsknota
Już pąki pęknięte swe usta
malują różową pomadą
i mierzą zielone koronki
a może to zazdrość tu panią
Bo każdy się nimi zachwyci
gdy strojne pachnące i cudne
z promieniem pod rękę zatańczą
A ja ciągle oczy mam smutne
autor
ewaes
Dodano: 2018-03-10 21:55:59
Ten wiersz przeczytano 1700 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (57)
Witaj... peelko i ty rozkwitniesz... wiosna to taka
ruchoma pora roku, do każdego przychodzi w innym
czasie, ale przychodzi.
Moc serdeczności Ewuniu.
Śliczny wiersz:)pozdrawiam cieplutko:)
@Yulio - - dziękuję Siostrzyczko :*)
śliczny wiersz Ewuniu! :***
@Oksani - - wiadomo, też to wiem. Ale dziś mi właśnie
tak...
Dziękuję pięknie :*)
Zajrzy słońce do serducha i oczy zabłysną
szczęściem:-)
Ewuś, podoba mi się Twój wiersz:-)
Serdeczności na radosny wieczór:-)
@krzychno - - to ja tak zrobię, żeby tobie było lepiej
:)
Dziękuję ci:*)
Witaj Ewuś:)
Ja wiem Ewuś,że tęsknisz:)
jestem także pod wrażeniem układu rymów jak i
płynności czytania.Ale to chyba norma:)
Niemniej czyta mi się lepiej "skąd się bierze więc ta
tęsknota" ale to tak na moje:)
Pozdrawiam serdecznie:)
@jastrz - - rozplakalabym się dziś na pewno...
Dziękuję :*)
@ci-sza--miło mi, bardzo dziękuję :*)
A gdybym te oczy całował
I mówił "kochana" i "miła",
"Wspaniała" i "wyjątkowa"?
Czy wiosna by wzrok umaiła?
Ślicznie