***

Miłość do życia ciekawie ukazana,
słowami wiersza lekko udekorowana.
Pozdrawiam. Miłej niedzieli :)

"choć rzadko przed tobą staję*"
stoi się raz a staje (przed czymś lub kimś) dwa razy
lub częściej
Nie gniewaj się na mnie za drobne uwagi i nie myśl, że
się wymądrzam. Sama często korzystam z merytorycznych
uwag, bo wiem doskonale, że nie ma ludzi nieomylnych.

Moim skromnym zdaniem, do pięknego wiersza nie pasują
archaiczne zaimki dzierżawcze, które dawno wyszły z
użytku: mą, swe, twych itp. Postaraj się je wydłużać i
nie nadużywać ich w jednej zwrotce a wiersze z
pewnością zyskają na odbiorze.
"gdy dotykasz ustami mojego policzka"
Serdecznie pozdrawiam :)

piękny jest :)
a my jako istoty obcujące z podobnymi emocjami
mogłybyśmy się skontakować poza bejem, pozdrawiam i
spokojnej nocy życzę :)

Życie ciągle zaskakuje . Pozdrawiam

Witaj pośród zakręconych literacko i czuj się
swobodnie.
I na dzień dobry przyjmij uwagi i ode mnie, bo
BordoBlues rację, że wiersze nie specjalnie uwielbiają
zaimki osobowe, a jeśli już, to forma ich skrócona
dopuszczalna w drugiej części wersu, rzadko lub wcale
na początku wersów.

Zaś tu
"gdy bierzesz
mą twarz w swe dłonie strudzone...
typowy przykład "mą", "swe"
O wiele ciekawiej można =
"gdy bierzesz
moją twarz w strudzone dłonie...
-----
bo przecież wiadomo, że jak bierze w dłonie, to w
swoje, a nie cudze.

Na dziś wystarczy.

"odbicie mojego życia znika" tak jest czytelniej
Najważniejsze, że jest to normalne lustro, a nie
krzywe zwierciadło.
Pozdrawiam.

witamy na portalu.
pozwól na uwagę - połowa wiersza to zaimki osobowe:
tobie, moje, tobą, mą, swe, twych, moje, swoimi,
mojego - zdecydowanie za dużo.
pozdrawiam :)

Pocałunek od życia... pozdrawiam serdecznie.

Elena Bo
Bardzo dziękuję... :*

To niżej to mały żart. :)
Witam na Bej-u i powodzenia :)

Ech, życie moje
i moje poliki
cierpię takie znoje,
na oczach publiki.
I mało kto chce
potrzymać za ręce,
gdy ja umęczona jestem
w tej udręce...