***
Nie ma ciebie,
nagle świat zamilkł,
radość w kącie drzemie,
na twarzy szary aksamit.
Piekące łzy ranią skroń,
drożąc wąską rysę,
opustoszał dom,
wokół słyszę ciszę.
Zatopiona w niej,
szukam pocieszenia,
widzę jak przez mgłę,
w sercu wciąż nadzieja.
/EN/
autor
Isana
Dodano: 2019-03-24 21:37:42
Ten wiersz przeczytano 1758 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Wzruszająco z nadzieją w sercu, pozdrawiam ciepło,
miłego dnia.
Wzruszający wiersz, z wymowną tęsknotą, Elu,
pozdrawiam ciepło.
Wzruszający,piękny wiersz,pozdrawiam
Smutku pełne strofy i w tym rzecz cała, że miłość
peelkę oszukała.
Wniosek z tego taki, że stałą udawała tylko dla draki.
dziś po latach
gdy szarość
rozwiała marzenia
nie łatwo
przy pustym stole
pić kawę za dwoje
lecz w sercu nadal
tamta tęsknota
głęboka jak sen
gdzie myśl dociera
Rzeczywiście smutny, ale ważne, że nadzieja pozwala
żyć dalej.
Pozdrawiam Elu :)
Smutno choć z nadzieją, uściski Elżbietko :)
pozdrawiam serdecznie ...
Póki jest nadzieja nie jest źle
Podoba mi się Isanko Twój wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Tak nadzieja musi trwać-pozdrawiam :-)
Zmiany nastroju w smotności dobrze znam. Najgorsze
to, że dom opustoszał i można gadac tylko do ściany.
Pozdrawiam:)
Ech... :))
Bardzo ładny wiersz.
Dobrej nocy, Isano :)
Pozdrawiam i głos zostawiam ;) +
Tak, z nadzieja latwiej.
Pozdrawiam:)