***
Z orbit wytrącony
rozproszony w sobie
staram się natrafić
na stracony kurs
Gwiazdy niby dawne
wspominają strony
nieznajomych tafli
rozproszony lód
I już zanurzony
w dawnej jestem głębi
wszystko się tu zgadza
wszystko oprócz mnie
Sam i niezgadniony
w przeszłość, co tak gnębi
w przyszłe zwlekam dnie
i w noc, co łeb rozsadza
autor



Feliks K.



Dodano: 2019-05-05 00:37:53
Ten wiersz przeczytano 1773 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Dobry wiersz.
Pozdrawiam :)
"I już zanurzony
w dawnej jestem głębi
wszystko się tu zgadza
wszystko oprócz mnie "
Dobre.
Ponoć to nasza polska domena. Rozpamiętywanie historii
i blokowanie drogi nowej, lepszej.
Sądzę, że często trudno nam się odnaleźć w danym
miejscu po latach,
bywa też i tak, że ta przeszłość jest dla nas balastem
nie do odrzucenia, który przeszkadza by pojawiła się
przyszłość.
Miłego dnia Feliksie życzę, przepraszam, jeśli mój
komentarz "od czapy" :)
nie zawsze się udaje trafić