s a m o t n o ś ć
ludzie z ulicy wciąż spieszą gdzieś
bezładnie
czepiając się marzeń o jutrze bez czarnego
kota
na skrzyżowaniu bycia i pamięci
brak jest świateł
przecież wina jego jest ewidentna w
telewizorze
od tygodnia szczeka obcy pies a ja zgubiłem
klucz
do jutra i czekam wciąż na powrót żony
od lekarza
już mi wystarcza że myśli drwią porastają
sierścią
wieczorami mają łupież szepczą po kątach
pacierze
a nocą opowiadają sny z początku słowa
dopiero o świcie wreszcie nadchodzi
rozgrzeszenie z góry
wiatr gra na strunach drzew otulając muzyką
pląsami wszyscy w zaczarowanym kole życie
jest tylko krótkim tańcem czasu
Copyright by © Jan Gawarecki
.
Komentarze (9)
Piękny wiersz z mądrą puentą. Pozdrawiam ☺️
Ujmujący wiersz?
Janie, refleksyjny i zarazem obrazowy wiersz człowieka
obserwującego codzienne samotne życie.
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i mimo wszystko
uśmiech ślę, Ola:)
"jest tylko krótkim tańcem czasu" świetna puenta
Pozdrawiam serdecznie :)
Brawo puenta:)
czytam z podobaniem
...dla niektórych to tylko raptem parę plasów...
pozdrawiam:))
Bardzo trafna puenta: życie jest tylko krótkim tańcem
czasu
Przepiękny i wymowny wiersz, tyle w nim uczuć i
bogactwo środków wyrazu - człowiek, choćby gnał
(lepiej nie!), zmuszony jest się zatrzymać. Cóż, ja z
chęcią się zatrzymuję i chłonę treść.
Teraz jest taki trudny czas, ...
Zupełnie nie ma sensu gnać, gdy zapomnimy o tym,
wcześniej czy później życie samo sprawi, że nagle czas
stanie w miejscu, a myśli, kto wie, ni stąd ni zowąd
zaczną "dostawać łupieżu". Obyśmy doznali skądś ulgi i
pocieszenia.
Dziękuję za ten wiersz i pozdrawiam serdecznie
szanownego Autora.
Zaczarowane koło życia jest tylko krótkim tańcem
czasu... podoba mi się, pozdrawiam serdecznie :)