***

Witaj Marcepani.
Ile razy trenowalam zamykanie oczu bo szeroko otwarte
nie raz, nie dwa, widzialy ciemnosc... Wtedy wydawało
się, ze to się nigdy nie skonczy... Trudno przedrzeć
się ku światlu i ku Światu...wiesz tak sobie Myślę
Marcepanko, gdzie jest wiara - wiara w lepsze jutro,
wiara, ze nigdy nie jestesmy sami, nawet wtedy kiedy
obok nie słychać nawet jednego bicia serca; w tym
przekonaniu umacnia się nadzieja na miłość. Nie mam
tutaj na mysli jedynie miłości romantycznej lecz
miłości w kazdej innej formie.
Oba wiersze mi się podobają, lecz faworyzuje, ten
napisany przez Ciebie (wcale nie po "znajomości) Twoja
wersja ma większy nośnik emocji. Druga wersja jest
wygladzona i przez to wygladzenie traci to cos...tę
żywotność. Nie mam nic do zarzucenia tej drugiej
wersji. Zapis poprawny, lecz nie dotyka (przynajmniej
we mnie) moich newralgicznych miejsc, w duszy i sercu.
Rozpoznaje tak dobrze znane mi stany, dzięki czemu
tworzy się łączność i nagle wiersz staje się moją
chwilową własnością.
Jeszcze raz podkreślę, oba wiersze są dobre ale Twoja
wersja jest mi duchowo bliższa.

No to sobie popisalam, ale żyje w przekonaniu, że
zawsze udaje Ci się przebrnąć przez to moje myślowe
rozlewisko.
Sle moc serdecznosci Marcepani i życzę pogodnego dnia

oryginalny wiersz w 4w1s stosuje czasownik w 1 os.
l.m., co jest wyjątkową zaletą tego tekstu, zagubioną
niestety w proponowanych zmianach

Marce! - podoba sie, ale - jesli wybieralbym między
jednym i drugim - korzystając jedynie z gotowych
wersów - od Ciebie - wziąlbym zdecydowanie pierwszą
zwrotkę - choćby dlatego, ze daje nadzieje, jest
otwarta na to, co dobre - a jednak - mozliwe. Dwie
nastepne - wziąlbym od "kolegi po fachu" - choćby ze
względu na podkreslenie wlaściwego - odpowiednią
onterpunkcją. ta interpunkcja - to w istocie zapisane
treści tej, do ktorej dązylaś.
gdybym mogl pokombinować - zdecydowane odrzucilbym
"rwany sen" - jako wyrażenie - przez naduzywanie w
jakimś tam czasie - wręcz szkolne. - To - w kontekście
- pachnie zamiarem udowodnienia czegoś, a nie
autentyzmem. Pachnie prl-lem i chęcią oprotestowania -
a mi osobiście - moimi wierszami ze szkoły sredniej.
Natomiast - przykrycie się "dziurą w kocu" jest
niesamowicie metaforyczne - i - super.
Obie wersje - to bardzo dobra poezja, a wersja druga-
od kolegi - to - moim skromnym zdanie- bylby
majstrsztyk - gdyby "rwany sen" zastąpić poszukiwaniem
nadziei ukrtej w twoim pierwszym wersecie.
Lubię takie wiersze.
Serdeczności dla ciebie i szacun:) - także dla kolego
po fachu.

Ta belka to niestety jedna z najczęstszych przywar,a
powietrze twarde najbardziej chyba dla nadwrażliwców
takich jak my.

Chciałoby się powiedzieć... Ech, życie...
Pozdrawiam

ciemna strona życia

I dlaczego piaskiem po oczach...
Miłego dnia, mimo wszystko :)

Smutkiem napełnia ten piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Podoba mi się taka refleksyjność.
Pozdrawiam :)

Dobry wiersz.
:)

Przepięknie można się zanurzyć w tym wiesz.

Witaj.
Emocjonalny wiersz w przekazie, cóż realia życiowe,
bywają twarde, dlatego i powietrze takie się staje.
Podoba się wiersz.
Pozdrawiam.:)

:)
Pozdrawiam z podobaniem!

Też chciałbym napisać coś takiego,ale nie potrafię,bo
we wszystkim dopatruję się tylko dobrych stron.
Pozdrawiam.

Piękny wiersz z dreszczem codzienności. Pozdrawiam
serdecznie:)