Tytuł jest tu zbędny

Jestem skromny gość, któremu życie dało w kość
Lecz nie chcę aby ktokolwiek z Was miał mnie dość
I dlatego o tym nie mówię, bo zresztą nie lubię
Smutne tematy wśród wesołych tematów gubię
Niczym się nie chlubię, bo nie lubię tego też
Ale jeśli chcesz, to moje zmartwienia wszystkie weź
Łez nie zobaczysz – maska radości na mojej twarzy
Sprawia, że nic złego nie może się mi przydarzyć

No bez ściemy, problemy każdy z nas ma
Lecz ja unikam zła i wszystko mi tu gra
Ha, ha, ha – śmiejesz się, lecz mnie to tam wali
Ja będę wysoko, gdy inni będą tylko narzekali
Ze stali wszak jestem, nie okazuję żadnej złości
A swoją siłę czerpię z niedalekiej przyszłości
Do przeszłości nie wracam, nie oglądam się do tył
I wszystko co było negatywne przemieniam w pył
Będę żył tak zawsze, wiem że będzie ostry jazz
Bo zamierzam swoją śmierć doprowadzić tu do łez

autor

Dziadek Euzebiusz

Napisany: 2018-06-15 Dodano: 2018-06-15 10:04:27

Ten wiersz przeczytano 757 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie