Ubrana w ciszę
Na stole kartka - jeszcze pusta.
Niezapisaną myślą milczy.
W piórze wciąż pauza. Wątek ustał.
Czas się tematów ważnych wyzbył.
Może tak trzeba. Znaleźć ciszę.
Ubrać się w nią jak w piękną suknię.
I w poczekalni słów nie słyszeć
nijakich zgrzytów, skarg i dudnień.
Cisza wyostrza ślad pamięci.
Z dystansu łatwiej wnieść oceny.
W tyle zostawić to, co dręczy.
Ciepłą, pogodną myśl ustrzelić.
Wejść w nowy rozdział jasnym lśnieniem.
Obudzić moce, które drzemią.
W nowej przestrzeni znaleźć siebie.
Pozwolić słowom ująć sedno.
Komentarze (32)
Chwila ciszy na refleksję i... do roboty.
:))
Czytelny przekaz w zgrabnej formie.
W każdej działalności niezbędna jest przerwa na
regenerację. Miłego dnia:)
a teraz = dzwonek, koniec ciszy, czas wejść do
komentowania innych, też jesteśmy ciekawi co Pani
sądzisz o naszych wierszach, poza tym tacy jak ja - w
dodatku bawimy się w kolekcjonowanie ocen.
ustrzelone i ujęte
w ciszy
Tak, cisza jest potrzebna.
Ten wiersz powstal z pewnoscia wlasnie
po pewnym wyciszeniu.
Bardzo udany. Z podobaniem :)
Witaj Madziu:)
U mnie to raczej nie ma ciszy.Ale czasami jest
potrzebna taka chwila.Super się czyta:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Pieknie.
Pozdrawiam:)
Przeczytałam z ogromną przyjemnością :)
Niezwykle bogata pauza :))
Przepiękny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Podoba się.
Pozdrawiam
Przepieknie napisane.
"Cisza wyostrza ślad pamięci.
Z dystansu łatwiej wnieść oceny.
W tyle zostawić to, co dręczy.
Ciepłą, pogodną myśl ustrzelić
" - też tak uważam. Przeczekanie tego co w życie
wdarło się bólem, jest konieczne.
Pozdrawiam serdecznie :)
Jak ładnie można napisać, że nie ma się o czym
pisać...
Ja w ciszy nie umiem pisać. Bo jak nan ciszę to
znaczy, że śpię ;)
Pozdrawiam z podobaniem :)
Potrafisz pięknie ująć temat!
Bez ciszy nie ma wierszy, w gwarze po prostu się
gubią.
samo sedno. punkt dla Ciebie :)