Ucho igielne
lekko wywija igłą
szyje nićmi światła
gobeliny tka cały świat widzialny
i niewidzialna ręka
w morzu siedzą wszystkie twarze
nici schodzą się u wód, przechodzą przez
ucho igielne
tu płuca, tam skrzela
Chłopiec z morza biegnie brzegiem tęczy
szalone ucieczki wycieczki
spacery brzegiem żywiołów
powroty, zasypianie iskier w ogniskach
ktoś czeka na słońce, ale rosa mu oczy
wyjada
obrazy gasną , źrenica słońca je
pochłania
żarptaki odleciały przez ucho igielne
matrioszka zachowuje środek ciężkości
pion, wzór, wnętrza i zewnętrza
rozpalona gładź wody to twarz tęczy
przebudzenie wnętrza do swojego tam
śpiew kosa, wzór świtu, uczucie
przelewanie się, płodzenie, tam tam
autor
Belamonte
Dodano: 2020-03-09 12:01:14
Ten wiersz przeczytano 3257 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
:-) dzięki, to już nie dziwie się Annie że się
pogubiła jak sam się w tym gubie, przy starych
wierszach czasami sam nie wiem o co w niektórych
wersach mi chodziło, ten jest akurat najnowszy
Mnóstwo energii,obrazów i emocji! Dziękuję za nie!
jesteś konsekwentny, wijesz pętle i rozplątujesz,
wijesz i rozplątujesz, pędzisz na łeb na szyję,
wszystkie sznurki złapane i wszystkie rozpuszczone,
obieranie, ciachanie, gotowanie, gotowanie, wrzenie,
wylanie - i nie ma, że boli
pogubiłam się.
z tymi nitkami to sam nie wiem Zakochana w wietrze;
Svarcie, chyba coś w ten deseń, ha ha.. o nic nie
chodzi, takie tam malowanie z rozmyślaniem Roxi01.
Ciekawe pozdrawiam
Gobelin tka życie, nie kazda nitka przejdzie przez
ucho igielne...
Pozdrawiam cieplutko...lubię tkać gobelin...
Za głupi jestem na takie wiersze.
Rzekło jagniątko do pastuszka:
- Od kiedy poznałem wzór deszczu,
widzę jak woda śpiewa na kamieniach.
Usłyszawszy to,wzmocniony wierszem mur szepnął do
poety:
- Przeskocz mnie, gdy będę chrapał.
Uwielbiam Twoje wiersze :-)
Pozdrawiam ciepło :-)
ale o co chodzi?