UCIECZKA
Uciec bym chciała
za rzekę głęboką,
Co wodą swą modrą
podzielić
by mogła…
Dwa światy
Ten, w którym istnieję,
I ten,
co pokładam w nim
wiarę,
nadzieję…
Czy znasz
takie miejsce
co świata
ozdobą?
Gdzie mogłabym
schronić się godnie
przed moim światem…
…i
sobą?
Anna Liber
27.01.2013
Wiersz z tomiku pt.: „Stara szuflada”
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Anna Liber
Komentarze (3)
Dobry wiersz.
Sądzę, najtrudniej jest schronić się przed sobą.
Serdeczności, Anno.
ładna, egzystencjalna melancholia...mi nic nie wiadomo
o takim miejscu, a sam szukam:) pozdrawiam Anno
Nieraz chciałoby się gdzieś uciec, ale często się nie
da. Dlatego dobrze/ wspaniale jest wtedy, gdy żyje się
tak lub życie toczy się tak, że nie ma powodu i przed
czym uciekać. Pozdrawiam serdecznie.