UCIECZKA
Pęd w sercu uskrzydla.
Dźwigać samej nie sposób.
Spadł?
Pod nogami,
jutro moje
dusza już wkrzykuje się w krzyk.
Świty i zachody przestrzenią.
Ni rąk ni nóg.
Opętani w horyzont widzenia
Nie potrafisz!
Znikomość i małość przepływa
przez żyły.
Odwieczne marzenie.
Krople krystalicznej wody i łzy
na nagości z cierpienia,
gdy mówiłeś piękno Twoje
zobaczy skraj nieba
i ziemie moją.
Tam tęsknię i tylko z Tobą.
UŁ
Łódź,13.07.2007r. ula2ula
autor
ula2ula
Dodano: 2007-07-13 10:38:21
Ten wiersz przeczytano 1242 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
...tęsknota wzmaga pragnienie, duszy krzykiem nie
zagłuszy ;a to już jest cierpienie ...
ucieczka przed miłością, ucieczka przed światem - nie
, tak nie wolno, jesteś tej Ziemi kwiatem, jesteś tu i
teraz potrzebna i bądź dzielna.
christos witaj! ula zebrała niedbały zestaw wizji i
próbuje nas nie czarować.
A mnie się spodobało.
Ładna forma, indywidualny styl, ciekawe i niebanalne
metafory. Daje do myślenia i świetnie się czyta :)
Teoretycznie stonowany tekst, czytając poszczególne
frazy nie dzieje się nic z moim umysłem, dopiero jako
całość - trafia, jest energetyczny.
Jak zwykle poruszasz serca-ale jak może pisać złe
wiersze ktos kto jest z natury dobry!
Bardzo ciekawa forma wiersza.Można go różnorako
interpretować, trochę zagmatwany ale ciekawie się
czyta.
Niełatwy ten wiersz, przeczytać trzeba w skupieniu,
wczuć się w emocje. Interpretacja jest szeroka, każdy
może znaleźć w niej cząstkę siebie.
Bardzo ciekawie opisana tęsknota.
Osobisty wiersz. Wiersz tworzy piękny ale zarazem
przerażający obraz.
Ciche wołanie poprzez poezje.
Najbardziej poruszają mnie dwa wersy: "jutro mojej
duszy/ wkrzykuje się w krzyk" - to niezaprzeczalna
świeżość. Podobnie zwielokrotnione jest działanie
metafory "Opętani w horyzont widzenia". A i dalej
"skraj nieba" z "ziemią" urokliwie jest zderzony.
piekny wiersz... duzo w nim uczuc i prawdy. pozdrawiam
Człowiek w pogoni za szczęściem napotyka wszelakie
"przygody", nim dotrze do upragnionego
spokoju...bardzo mi się podoba Twój wiersz!
dziękuje daleko mi do ciebie ale pisze to co czuje/
twoje wierze są piękne...pozdrawiam:)
i weźmie smutek spod Twych nóg, wiem to na pewno,
będzie mógł, bo kocha Ciebie skrycie pięknie, otworzy
drzwi miłości przecież. Wiersz naprawde gra na
strunach duszy osobistym marzeniem.
Bardzo ładny wiersz. Odebrałam go nie jako ucieczkę,
ale wołanie. Ciche i głośnie zarazem. Pięknie dobrane
słowa. Dla mnie super!