Ucieczka przed przeznaczeniem

Długa i wąska
prowadzi donikąd.
Biegnę nią,
a ona rani me stopy...

Zpełnie nieswiadoma szaleję,
tracę zmysły
ogłuszona Tobą.
A ona mnie wyśmiewa!

Twój zapach,
niczym kościste dłonie śmierci
dopada mnie!
A ona nic nie robi!

Biegnę, uciekam...

Upadłam,
a Ty mnie porwałeś!
I ona nie pomogła!!!

nie warto się bronić! Ona i tak was dopadnie, nie bójcie się prawdziwa nie krzywdzi!

autor

Jaśmina

Dodano: 2004-11-09 13:12:39

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie