Ucieka dzień

Wokół zrobiło się cicho i spokojnie.
Nastąpiło powietrza zawieszenie.
Wiatr pohulał daleko nad morza, czy jeziora.
Dzień ucieka, zbliża się snu pora.
W zaroślach kołysankę grają świerszcze.
Dzień błądzi po obłokach sennych jeszcze.
Ptaki w gniazdach tulą do snu pisklęta.
Zza horyzontu wolniutko wychodzi mrok.
Otoczenie zaczyna mieć tajemniczy urok.
Krajobraz matowieje i przygasa z cicha.
Codzienność zmęczona obowiązkami
hen w daleki świat ucieka.
Mrok ustępuje panowanie nocy.
Księżyc sunie po niebie w gwiaździstej karocy.
Drzewa sennie kołyszą liście,
szepcząc – spać już powinniście.

autor

@Krystek

Napisany: 2017-11-29 Dodano: 2017-11-29 10:58:58

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie