Uciekanie
Czas rozstania
błyszczy łza
serce płacze
sama szła
kraj rozbity
terror wojsk
wojny czas
ogrom trosk
a w jej łonie
tli się życie
małe szczęście
serca bicie
z tyłu strach
obca droga
jakie jutro
i ta trwoga
obca ziemia
obyczaje
wspólny dom
i czekanie
ojciec sam
wznosi modły
gdzie mój syn
świecie podły
Komentarze (7)
+ za pomysł na wiersz
smutny to czas i wiersz,,,pozdrawiam cieplutko
trudny temat, b.ładny wiersz
...
+ Pozdrawiam (:-)}
Bardzo trudny temat jak ktoś wcześniej powiedział, ale
ciekawie przedstawiony. Pozdrawiam ciepło
Smutny wiersz ale takie bywa życie.Jak widać na
świecie nigdy nie ma spokoju.Pozdrawiam serdecznie.
Trudny temat Aniu podjęłaś,
chyba często były taki sytuacje,że
kobiety były w ciąży,a także rodziły w czasie
wojny,mimo niepewności jutra,samotne bez pewności,czy
dziecko będzie znało ojca...
Miłego wieczoru Aniu życzę:)