Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Ucisz burzę

wicher się zerwał
targa czuprynę
a krople deszczu
po twarzy płyną

niebo
czernią pokryte
ptactwo
do gniazd frunie

obleciał mnie strach
on ma zawsze
duże oczy

mój Boże
uciszysz burzę
jednym gestem

by ogień
uderzający
siecią pajęczą
nie poraził

ufam
w Twoją moc

że bezpiecznie
do domu wrócę

Autor Waldi




autor

waldi1

Dodano: 2020-09-01 00:00:09
Ten wiersz przeczytano 680 razy
Oddanych głosów: 19
Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Wiara
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (18)

beano beano

wiara czyni cuda...
pozdrawiam:)

Berenika57 Berenika57

Miałam kiedyś podobną sytuację
i strach też był niemały...
a wiersz bardzo się podoba, Waldku :)
Serdeczności :) B.G.

yanzem yanzem

Wiem, że ten wcześniejszy błąd wynikał ze zbytniej
ufności w słownik pilnujący pisowni w czasie
rzeczywistym, bo Pan Waldi1 to firma solidna i
szanująca czytelnika. Jeśli jednak niezawodna Pani
Zosiak wskazała błąd a poparła ją dyskretnie Anna a
mniej dyskretnie (lecz słusznie) Pani Wena to
zastanawiam się, po co swoje trzy grosze wtrącał ktoś,
kto o ortografii ani gramatyce nie ma pojęcia. Ten Pan
niegdyś otrzymał komentarze i się obraził. Zacytuję
jego błędy:
"a może się za kumplowałaś" - to wyrażenie pisze się
razem tak jak "zakatrupiłaś";
"obgadać rodzinką nornicy" - chyba powinno być
"obgadać rodzinkę nornicy";
"w trawie tą tłustą z przeciwka debilkę. Tą Cześkę" -
"tę", a nie "tą";
"nie ważne czy stary" powinno być "nieważne". Jeśli
wywołany do tablicy komentujący zorientuje się, że o
nim mowa, to niech sobie przypomni:
"cytat z Biblii (Mat. 7:3-5): A czemu widzisz źdźbło w
oku brata swego, a belki w oku swoim nie dostrzegasz?
Albo jak powiesz bratu swemu: Pozwól, że wyjmę źdźbło
z oka twego, a oto belka jest w oku twoim? Obłudniku,
wyjmij najpierw belkę z oka swego, a wtedy przejrzysz,
aby wyjąć źdźbło z oka brata swego."
Jeśli idzie o wiersz, podoba mi się.

mariat mariat

Pomyślałeś proszebnie jak w tytule - i stało się.
Często też tak mam, a to dowód na Jego istnienie.

fatamorgana7 fatamorgana7

Widzę, że u Ciebie też burza, choć w zupełnie inny
sposób potraktowana ;)
Pozdrawiam serdecznie :)

Gminny Poeta Gminny Poeta

Popraw ten błąd i po zawodach. A wiersz z wiarą i
ufnością na plus:)))

_wena_ _wena_

Borze, czy Boże? - oto jest pytanie
Bardziej boję się złych ludzi, niż burzy :(
Miłego dnia :)

aTOMash aTOMash

Chwalebny wiersz...

jastrz jastrz

Wiersz jest modlitwą (tematyka - wiara), jednak równie
dobrze można by go odczytać, jako wiersz o miłości.

Annna2 Annna2

Wiersz jest piękny.
Refleksyjny bardzo.

@Krystek @Krystek

Podczas burzy jestem przerażona. Wraca dramatyczne
przeżycie z dzieciństwa. Wiara dusze uspokaja. Udanego
dnia:)

M.N. M.N.

W niedzielę w taka właśnie straszną burzę wracałem od
dzieci z Łodzi na wieś i przez całą drogę się modliłem
o bezpieczny powrót... Pozdrawiam Cię Przyjacielu :)

anna anna

jak trwoga to do Boga. (dalej za Zosiaczkiem)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »