A uda wciąż gołe

blonskaM chyle czola . To jest swietny wiersz . Tak to
jest kiedy dzieci rodza dzieci . Porod nie tylko dla
mlodej dziewczyny jest czesto dramatycznym przezyciem
ale rowniez dla kobiety. Lecz czy ono pozostanie
koszmarem czy radoscia z narodzin dziecka zalezy duzo
od poloznej. Ja pierwszy porod widzialam majac 17
lat i pozostalam w wielkim szoku a moje dziecie
wyszlo na Swiat po CC na moje osobiste zyczenie .
Serdecznie pozdrawiam !

Dobry ale trudno mi się odnieść i wszystko zrozumieć
ciasnym prostym chłopskim móżdżkiem :)

szczęście i dramat, ulga i ciężar, niewątpliwy cud,
tylko co z tym cudem zrobić ? tylko przyszłość zna
odpowiedź...a ona milczy

aż mnie w brzuchu ściska od słów twego
wiersza...bardzo sugestywnie przedstawiony..
A często te uda gołe pokazane nie w swoją porę i
dziecko nie pozna twarzy swej prawdziwej matki

Poruszający, kontrowersyjny wiersz. Poruszyłaś temat
nie obojętny nikomu i przekazałaś go w genialny sposób

Przeczytałam z dużym zainteresowaniem... duże brawa!!
pozdrawiam

Ciekawe czy mamę wołała gdy chłopom dupe dawała... o
zgrozo 17 lat... świat się kończy jeśli ludzie
rozpustę wychwalają... smutne..

Ciekawe spojrzenie,jednakże każdy chyba odczuwa
inaczej(mój sen nie przyszedł,bo radość była zbyt
wielka).Dzieci ,dzieci mają-świat nie kręci się w
dobrą stronę.
Pozdrawiam

Gdyby dziewczynki troszkę godności i szacunku dla
siebie miały, ud na co dzień by nie rozchylały, takie
wierszyki by nie powstawały... refleksyjny i baardzo
pouczający...

Przejmujący obraz. Tak mogła napisać tylko kobieta,
która potrafi współczuć i zrozumieć ból, cierpienie,
postanowienie ("nie będę krzyczeć"), zawstydzenie
innej kobiety, chociaż ma tylko siedemnaście lat.
Jej dramat jest jeszcze większy, bo nie rozumieją go
nawet ci, którzy - zdaje się - powinni rozumieć.
Czytając ten wiersz, przypominają mi się słowa z
utworu Cz. Miłosza "Campo di Fiori": "Ja jednak wtedy
myślałem/ O samotności ginących." Choć tematyka obu
utworów zupełnie inna, to i ja myślę o samotności
rodzącej. I ten przejmujący wstyd "(gołe uda)".Można
by dużo jeszcze pisać. Wielkie brawa za podjęcie
tematu i dobry wiersz.

Brrrr, a już myślałam, że zapomniałam o tych gołych
udach i bólu , i wstydzie. A podobno to najpiękniejsza
chwila w życiu kobiety.

Bardzo obrazowo przedstawiłaś poród nastolatki i wiem
, że potrafisz napisać świetnie o trudnych problemach
ludzkich w dobrym stylu.

gdy w szkole będąc jeszcze pierwszy raz ogladałam
poród powiedziałam wtdy nigdy przenigdy -"uda gołe" -
a potem życie,życie i jest troje-dziś znów byłam na
porodówce- ładny wiersz-pozdrawiam

Szok,szkoda dzieci dzieci+pozdrawiam

cóż, dzieci rodziły dzieci, i nadal tak jest.