Uklęknijcie
Uklęknijcie na kolana
przy ich mogiłach
szli o własnych siłach
choć twarz krwią zlana
Często ze strachem sięgali po broń
ale odważnie prężyli pierś
zanućcie im zasłużoną pieśń
i schylcie w zadumie skroń
Ginęli z hukiem i po cichu
ginęli każdego dnia
wsłuchajmy się w ich wołania
gdy często brakowało tchu
W przyszłość patrzyli z niepokojem
żyli z trudem i znojem
lecz mieli iskrę nadziei
że ich los się odmieni
autor
Airin
Dodano: 2010-01-08 15:51:55
Ten wiersz przeczytano 1012 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
z wiersza nie wynika o kim on. o jakichs bojownikach,
wyzwolicielach, obrońcach... ale tak bardzo ogólnie.
jesli mamy ukleknąć to o kimś trzeba pomyśleć. od
technicznej strony wydaje sie ze wiersz potrzebuje
wyrównania (skoro rymujesz regularnie 'abba') aby w
kazdym wersie była podobna ilość sylab (ideałem była
by taka sama w każdym, a przynajmniej w wersach
rymowanych np:a-8,b-9, b-9, a-8) co nadałoby rytm -
pozdrawiam :)
Wiersz daje do myślenia, podoba mi się.
ładnie napisany wiersz