Ukochany szlak...

Promyczkowi...do którego najbardziej ciernista droga..jest szczęściem które zbliża..

Zapytam nieba o Twoje oczy...
Zapytam wiatru o włosów blask...
Może wskazówki dadzą sercu...
Ile w tęsnocie przyjdzie trwać...

Pójdę po radę do księżyca..
Jak odnaleźć drogę w mroku..
Która do Ciebie powiedzie..
Bym mógł stnąć u Twego boku...

Wpatrzony w nieba przestrzeń..
Niesiony wielką siłą nadzieji..
Brnąć będę niestrudzenie..
Pośród mrocznych życia kniei..

Do światła które u kresu..
Twoją postacią się pali...
Gwiezdną drogą szczęścia..
Do Ciebie mnie doprowadzi...

Z Twoim obrazem w myślach..
Z wielką miłością w sercu..
Nikt nie zawróci mnie z drogi..
Ku mojemu kochanemu szczęściu..

Idę i będę szedł...KCM

autor

AndyB

Napisany: 2004-10-23 Dodano: 2004-10-23 18:05:29

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Sylabiczny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie