ukojenie
zmierzcholubne chwile swobodne
myśli kuksańce
nieście nieście nieście
podniebne dryfty podskoki plaż
tiulowe łąki
szepczcie szepczcie szepczcie
pokorna gwiazdo hojnej oddali
blasku pogodny
święć się święć się święć się
autor
MEG
Dodano: 2014-06-25 00:43:34
Ten wiersz przeczytano 3126 razy
Oddanych głosów: 54
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (76)
mariat.. pisałam go dla osoby żyjącej, której niestety
już nie ma.. stał się tym bardziej symbolicznym dla
mnie..
Bardzo święć się, święć.
Wiersz jakby na wyświęcenie napisany, czy zgadłam?
Bardzo wierszolubnie mnie nastroił :)
Już niedlugo Wojtku zmianie nick ale miałam powód :(
Dziękuję Wam wszystkim za poczytanie:-)
tak ładnie marzyć nie kazdy potrafi, pokłony :)
Masz taki specyficzny sposób wyrażania myśli.To jest
ciekawe i romantyczne co z przyjemnością przeczytałem.
Jednego nie wiem.Czemu piszesz smutna kiedy się
uśmiechasz? Pozdrawiam serdecznie, ten uśmiech jest
naprawdę śliczny.
Pieknie, Smutna! Bardzo sie podoba! :)
echo niesie szepty...Miłego Dnia
Niebanalnie! fanstastycznie!
Pozdrawiam Małgosiu:)
Nietuzinkowe epitety, całość zacna:))) Pozdrawiam
cieplutko:))
Witaj smutna:) Piszesz pięknie, więc pisz, pisz, pisz.
Serdecznie pozdrawiam.
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny.
Te zmierzcholubne chwile swobodne
myśli kuksańce... podoba się wiersz :)
zajrzałem i nie żałuję, świetny wiersz...Prońko mogła
by zaśpiewać:) miłego, nie smutnego dzionka życzę
Jedynie w ciszy,
siebie usłyszysz!
Pozdrawiam!