ukojenie
przepraszam za oczy
które nie płaczą zazdrością
i wciąż widzą dobro
gdy czarny kot
przebiega drogę
nieszczęścia chodzą parami
omijając samotne dusze
ukojone mocą swojego pióra
a ludzie i tak będą zdziwieni
autor
sisy89
Dodano: 2020-10-02 20:44:29
Ten wiersz przeczytano 2446 razy
Oddanych głosów: 64
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (74)
Za Marcepani.
Pozdrawiam serdecznie:)
Jest moc w tym wierszu.
Pozdrawiam :)
Być sobą - to jest ważne.
Dziękuję pięknie za wszystkie komemtarze i refleksje.
Bardzo mi miło gościć Was u siebie :)
Życzę udanej soboty i pozdrawiam serdecznie :)
Niektórym ciężko znieść cudze szczęście... Ale peelka
nie należy do zazdrośnic, co mz dobrze świadczy
Pozdrawiam
Ukojenie jest balsamem dla duszy...
Miłego weekendu:)
Nie przepraszaj.
Za dobro, które jest w Tobie.
Pięknie.
mozna przelać na papier wszystko
moze da to ukojenie
moze dusza stanie sie znów czysta
moze świat nie będzie juz cieniem
ładny wiersz
pozdrawiam serdecznie:))
to dobrze ...że oczy nie płaczą ...zazdrość byłaby
złym doradcą ...ja też widzę tylko dobro ... a czarny
kot przynieść może tylko szczęście ...
optymistycznie, chyba zaczne wiecej pisac :)
We własnej katedrze, człowiek zawsze czuje się
szczęśliwy.A jak ktoś tego nie rozumie, no cóż...
Z podobaniem.
Pozdrowienia!
jestem za anna:)pozdrawiam
pisanie daje ukojenie w nieszczęściu.
Moc wspaniałych utworów jest tworzonych pod wpływem
przeżyć. Sprawia to wyciszenie i ukojenie serca i
duszy. Serdecznie pozdrawiam:)