Ukołysz
Ukołysz łąki tęsknym graniem
i lasu mową śpiewną.
Pomarzę. Nich mi się wydaje,
że szczęście tuż przede mną.
I zagraj pośród tataraków,
na trzcinach i w parowach.
Niech w dal popłynę ciepłą falą,
zamienię ciszę w słowa.
Utulaj wszystkie niepewności,
a lęki pędź do czarta.
Pomóż wykrzyknąć troskom: Dosyć!
Miłością mrok rozjaśniaj.
autor
magda*
Dodano: 2014-10-22 11:40:27
Ten wiersz przeczytano 7412 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
"Utulaj wszystkie niepewności,
a lęki pędź do czarta."....Pięknie pozdrawiam
Proste jest wszystko,
gdy życie kołyską!
Pozdrawiam!
Pięknie Madziu :):):)
ukołysz i przytul
bojaźń zawsze źle wpływała na sen.
Pozdrawiam serdecznie
Zosiak - zazdraszczam. U nas bardzo pada i na szpilki
nie ma pogody.
Ładna refleksja :)
Miłego dnia, magdo*
Wskakuję w szpilki ;)
Ciepła kojąca refleksja...
Pozdrawiam:)
"pozwolić się wytargać"
tak wydaje mi się lepiej, ale to Twój wiersz.
Bardzo ładny jak zawsze.
Pozdrawiam:)
Och! jak ja lubię Twoje wiersze, pełne ciepła,
melancholii:)
Miłego dnia :)
Piękna refleksja....:-) Pozdrawiam serdecznie.
Nureczko- dzięki
Optymistycznie kołyszesz.
Nie można w życiu iść na boso - tak bym to ujęła, a
wiersz śliczny :)
Pozdrawiam !
refleksyjnie ....ukołysana marzeniami ....piękna
poezja ;-))))))
pozdrawiam
To ja też pomarzę :))))))))))Miłego dnia
:))))))))))))))