Ukołysz mnie.
Więc ukołysz moje serce
Porwij w Twoje gwiezdne szlaki
Niech rozpłynie w namiętności
Ten mój smutek byle jaki
Więc ukołysz moja duszę
Niech popłynie z prądem rzeki
Żebym wiedział, że ci jestem
Tak wciąż bliski jak daleki
Więc ukołysz me marzenia
Niechaj błądzą każdej doby
Jak natchnione swym pragnieniem,
Wokół cudu twej osoby
Więc ogarnij swą miłością
Której nikt już nie pokona
I już zostań mą radością
Smutek zaś na wieczność skona
autor
Erwin-1957
Dodano: 2008-11-06 19:40:33
Ten wiersz przeczytano 554 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Miłość pokona wszystkie smutki, więc ukołysz marzenia,
duszę i serce, a na zawsze pozostaniesz radością.
Dość subtelny wiersz. Prawdziwy. Podoba mi się.