ukradkiem

ile w tych wersach smutnej prawdy

Żona opieprza mnie, że szuram pantoflami po podłodze.
Ale dzięki Bogu nie jestem samotny.
Obce mi to uczucie, ale potrafię je zrozumieć.
Pozdrawiam serdecznie.

Piękna miniaturka o samotności.
Serdecznie pozdrawiam :)

Szuranie oznacza brak światła w domostwie. A to
pogłębia samotność.

Pięknie o samotności :-)

Da się? Czasem nie do odczytania:)

Piękny wiersz
Pozdrawiam:)

Samo sedno...

abstrakcyjne super

Samotność, która boli, bardzo wymownie, kłaniam się.

Samotność to temat który boli,czy znajdzie się
ktoś...pozdrawiam wiosennie :)

piękne zaproszenie:)

Nie powiem,ze piękny, ale dowyobraźni mojej przemowił
brazami opowiwadanymi z let międzywojennych, gdy
światla brak, szurające lapcie, może starość,
samotność jakąś. A muszę przyznać, ze i nowsze obrazki
się podkladają, gdy u mnie młodość już - hen!.. a
bliskiej duszy - brak.
Pozdrawiam:)

piekny wiersz

b.ładnie napisany
ciepło pozdrawiam