ukryta w ciemności własnej
Patrzę na ciebie, widzę twą gładkość,
swą nieskromnością wnikasz w głąb wzroku,
wiesz że nie mogę dostrzec w ciemności
mojego cienia i jego kroku.
A tymże samym, nie zbadam tego,
co nader mocno mnie irytuje,
co ciemność jaką posiadasz w sobie,
w dłoniach otula i przechowuje.
Czemu nie mogę dotknąć, zobaczyć,
jak brak jasności gładzi twą postać
i czemu, tylko codzienną dawkę
godzin przespanych mogę w niej zostać.
Komentarze (28)
Podoba mi się wiersz, nawet bardzo, jedynie rażą mnie
skrócone zaimki dzierżawcze, np. swą, mą, twe, me,
twych mych itp. które już dawno wyszły z użytku,
chociaż w rymowanych wierszach nadal są używane.
Miłego dnia :)
old-boy@
jastrz@
DWC.@
AMOR1988@ dziękuję państwu za odwiedziny pod moim
wierszem, dobrej nocy wszystkim życzę:))
Części tak w życiu bywa pozdrawiam;)
nienasycenie i stęsknienie...pozdrawiam
Ja bym to zatytułował "Oda do rozścielonego łóżka".
Już sam tytuł w dużej mierze
odkrywa przesłanie tego wiersza
którego bohaterka pragnie
odnaleźć siebie w ukochanej
bliskiej osobie.
Moc serdeczności Stefi.
...dziekuję Norbercie i Iris za wasze komentarze i
miłego wieczoru życzę:))
A te noce będą Wasze. Wasze powinny też być dni.
Razem żyje się inaczej. Spełniają się marzenia
nawet sny. Fajny, melancholijny wiersz. Pozdrawiam.
Miłego dnia ;)))
Z przyjemnością przeczytałam...
Miłej niedzieli:)
...och, a już myślałam, że chcesz mnie w dyby zakuć
agaromie:))
Jacku ja także pozdrawiam ce z uśmiechem:))
Noc przyciąga jak i budzi lęki. Pozdrawiam serdecznie
:)))
Troszke owinelas agaroma wokolo palca, uff, po chwili
wrocilem do siebie, dziekuje
dziękuję sotku@ za wizytę, miłego dnia życzę:))
Ciekawy i intrygujący wiersz. A przecież o to chodzi,
by zaciekawić i zaintrygować wierszem. Pozdrawiam
Melancholijnie i refleksyjnie.
Skłaniasz czytelnika do przemyśleń.
Pozdrawiam:)