Ukryty świat

Mówiła że pisze wiersze
Myślałem że kłamie
Zakradłem się wobec tego
Złupiłem jej świat marzeń
To miała być zabawa
Niewinne słów czytanie
Bo cóż mogło być tam ukryte
Radość i rozczarowanie

Poznałem właśnie jej duszę
Widziałem rajskie ogrody
Spotkałem duchy jej przodków
Zbłądziłem w gąszczu widziadeł
Nagle trafiłem do piekieł
W czeluście czarnych potworów
Poczułem dreszcze i trwogę
Cóż może być jeszcze dalej

Nie mogąc wyrwać się z matni
Przestałem czytać jej wiersze
Zamknąłem na chwilę oczy
Otarłem twarz szybkim gestem
Spojrzałem wtedy przez okno
Ten widok przebił me serce
Widziałem ludzi, ich życie
I wszystko w czeluściach piekieł

autor

A-t-k-a

Dodano: 2011-04-30 16:51:24

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie