Ulewa

Przyszła nocą po cichu jak oddech
Przytuliła się do okna i patrzyła z dziwnym niepokojem
Świat spływał w jej łzach po szybie jak po policzkach
Zimno jej było jej chłód do mnie docierał
Stałem tak nocą w oknie i patrzyliśmy
Razem na siebie zdziwieni widokiem
Razem patrzyliśmy a potem….
Skakała po dachach a ja ją goniłem
Spojrzeniem marzeniem oddechem i myślą
Zmęczony wtuliłem się w ciepłą poduszkę i słuchałem
jej łkania jej żali i smutków codziennych
rano odeszła…. bez pożegnania i tylko jej łzy na szybie zostały
i chłód mokry mi stopy całował

autor

bojkot79

Napisany: 2007-07-10 Dodano: 2007-10-22 18:05:58

Ten wiersz przeczytano 669 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie