Ulotne
Pytasz mnie o sens życia,
więc nie wiem jak ubrać w słowa
coś, czego nie można zrozumieć,
jak smutek przemienić w nadzieję.
A ziemskie życie człowieka,
wątłe jak smukły łan żyta,
porankiem złoci się w słońcu,
o zmroku jest ściętym snopem.
To tylko drzewa na wiosnę
ubrane w powiewny jedwab
kwitną na nowo zielenią
i żyją odrodzone.
autor
sareneczka
Dodano: 2011-05-18 17:39:20
Ten wiersz przeczytano 533 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Piekny wiersz, sareneczko :)
Tak, w zasadzie wszystko na ziemi ma swój koniec.
"To tylko drzewa ..." ale proszę zważyć, że drzewa
odradzają się co rok, a i tak kiedyś przewrócą się
ostatecznie, lub będą wycięte przez złego człowieka.
W zasadzie - wszystko jest ulotne.
Dzięki misiala, chociaż na innym portalu ktoś mnie
skrytykował, że interpunkcja zbyteczna, bądź tu
mądrym...
Pytasz mnie o sens życia,
więc nie wiem jak ubrać w słowa
coś, czego nie można zrozumieć,
jak smutek przemienić w nadzieję.
A ziemskie życie człowieka,
wątłe jak smukły łan żyta,
porankiem złoci się w słońcu,
o zmroku jest ściętym snopem.
To tylko drzewa na wiosnę
ubrane w powiewny jedwab
kwitną na nowo zielenią
i żyją odrodzone.
//według mnie tak powinna wyglądać interpunkcja, ktoś
kiedyś mnie za nią ścigał i szkoda, że zniknął z
beja...
tak, wszystko jest ulotne ale pamięć zostaje
życie pomimo,że wątłe i ulotne ma jednak sens...
Ulotne chwile lecz warte zapamiętania. Ładnie
napisałaś :)
Lidziu wszystko jest ulotne mimo to życie jest piękne
i warto żyć, my też jak te drzewa zakwitamy nie tylko
na wiosnę. Pozdrawiam cieplutko :)
Nie tylko drzewa ale i ludzie...
piękne metafory , bardzo ładny wiersz . Wieczorności
dla Ciebie.
Ładnie sareneczko, melancholijnie... i ten
czarodziejski spokój :-)
Aha. Wiersz oczywiści bardzo mi się podoba
Witaj Sareneczko, długo Cię nie było i cieszę że
wróciłaś.Pozdrowionka
droga donikąd.. sensu nie poznasz.. rozmarzyłem się